عزیزم!
کوشش مادی من منجر به تأمین معاش یومیه تو در حدّ ملزومات زندگی شده و از اینکه نتوانسته ام ثروت حلال فراوانی برای تو و نسلهای بعد از تو از خودم بجا بگذارم، احساس شرمندگی می کنم.
ولی نا امید نیستم.
به یاری حضرت حق، قصد دارم برایت گنجینهای معنوی درست کنم که برای شروع راه پر پیچ و خم رشد و تعالی انسانی، سرآغاز حرکت باشد و این نقشه راه اولیه، بعنوان میراث کوچکی برای تو و تمامی پسران ایران زمین باقی بماند.
برچسب : نویسنده : 5pesaraneiran2 بازدید : 101